عذاب استدراجی بودن نعمت های الهی برای گنه کاران

به چه دلیل ظالمان و گنهکاران غرق در نعمت هاى دنیوى هستند؟

طبق آیات 44 و 45 سوره قلم و برخی روایات، گاهی خداوند براى مجازات بندگان سرکشی که امیدی به بازگشتشان نیست، در مقابل گناهانى که انجام مى دهند به آنها نعمت مى بخشد، آنها تصور مى کنند این لطف الهى است که به خاطر شایستگى، شامل حالشان شده! و لذا در غفلت فرو مى روند، اما ناگهان خداوند آنها را مى گیرد و از میان نعمت به کام عذاب فرو مى فرستد. این همان«عذاب استدراج» است که دردناکترین شکل عذاب است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الصّادقُ عليه السّلام :

مَنْ ذُکِرْنا عِنْدَهُ فَفاضَتْ عَيْناهُ حَرَّمَ اللّهُ وَجْهَهُ عَلَى النّارِ.

نزد هر کس که از ما (و مظلوميت ما) ياد شود و چشمانش پر از اشک گردد، خداوند چهره اش را بر آتش دوزخ حرام مى کند.

بحارالانوار، ج 44، ص 285