قرآن قیامت را روز سختی برای مجرمان دانسته و می فرماید: «اى واى بر ما! این چه کتابى است که هیچ کار بزرگ و کوچکى نیست مگر این که در آن منعکس است؟». در واقع آنان نخست با مشاهده نامه اعمالشان، از ثبت تمامی اعمال کوچک و بزرگ خود تعجّب کرده و افسوس می خورند. سپس با نهایت دقت کمترین کار نیک یا بد آنها بررسى مى شود، این در حالی است که هیچ راه جبرانى وجود ندارد و عذاب الهى به اندازه اى شدید است که مادران، فرزندان خود را فراموش کرده، و مردم گیج و مست به نظر مى رسند، در حالى که مست نیستند.