قرآن جمعی از پیامبران را به عنوان صدیق توصیف می کند همانند حضرت ابراهیم(ع)، و ...  .هم چنین برخی از آیات قرآن صدیقین را همردیف پیامبران دانسته و می فرماید: «کسى که خدا و پیامبر را اطاعت کند [در قیامت] همنشین کسانى خواهد بود که خدا نعمتش را بر آنها تمام کرده، یعنى پیامبران، صدیقین، شهداء و صالحان، و آنها رفیق هاى خوبى هستند». از سویی «صدّیق» صیغه مبالغه و از ماده صدق است و به کسى گفته مى شود که صدق و راستى وجودش را احاطه کرده، و صداقت در فکر، گفتار و کردار در تمام زندگى او منعکس است.