«هاشم عربى»، هم‌او كه با زبان قرآن بيگانه است، بر اين پندار است كه در آيه «قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفاً» اشکال لغوی وجود دارد؛ چراکه: «حنيف» به معناى انحراف از راه راست است؛ و قرآن آن را در غير معناى اصلى‌اش به كار برده است! و اضافه مى كند: كه توصيف دين ابراهيم به حنيف كه از آن، «استوار» را مراد كرده است صحیح نیست؛ چون عرب ماده «حنف» را به معناى اعوجاج و كژى به كار برده و به همين دليل، بت پرست را «حنيف» مى دانند؛ چرا كه از دين استوار روى برتافته است ...

اینان را«صابئین» می نامند؛ چون از تقیّد به انجام تمام دستورات یک دین سرپیچیدند و معتقدند نخست کتاب هاى مقدس آسمانى به آدم(ع) و نوح(ع) و سام و رام و ابراهیم(ع) و موسى(ع) و یحیى(ع) نازل شده است.
کتاب هاى مقدسى که از نظر آنان اهمیت دارد«کیزاربا» که آن را«سدره» یا«صحف آدم» نیز مى نامند و«ادر افشادهى» یا«سد رادهى» و«قلستا» می باشد. ظاهرا آنان پیروان یحیى بن زکریا(ع) مى باشند و همان طور که از آیه62  سوره بقره بر مى آید این جمعیت به دو گروه مؤمن و کافر تقسیم مى شوند.