اصل لفظ «سامرى» در زبان عبرى، «شمرى» است. سامرى منسوب به «شمرون» بوده، و «شمرون» فرزند «یشاکر» چهارمین نسل «یعقوب»(ع) است. سامرى مردی باهوش ولی خودخواه و منحرف بود که با جرأت و مهارت مخصوصى با استفاده از نقاط ضعف بنى اسرائیل، توانست فتنه عظیمى که سبب گرایش اکثریت بنی اسرائیل به بت پرستى بود، ایجاد کند.