«رئوف» از ماده «رأفت» به معنى رحمت است. در قرآن اين صفت در نُه مورد با وصف «رحيم» همراه است؛ بنابراين «رحيم» و «رئوف» مفهوم يكديگر را تأكيد مى كنند. خداوند درباره هيچ يك از پيامبران، ميان دو صفت از اوصاف خود جمع نكرده، بجز پيامبر اسلام(ص) كه در قرآن آمده: «بِالْمُؤْمِنينَ رَئُوفٌ رَحيمٌ» و درباره خودش نيز فرموده: «إِنَّ اللهَ بِالنّاسِ لَرَؤُفٌ رَحيمٌ.» صفت «رئوف» تأثير تربيتى براي مؤمنان دارد؛ زيرا از آنجا كه خداوند و پيامبرش «رئوف» و «رحيم» هستند، پيروان آنها نيز بايد اين چنين باشند.