واژه «صواعق» جمع کلمه «صاعقه» و در اصل به معنی صدای شديد و مهيبى است که از جوّ زمین بر مى‌خيزد و توأم با جرقه عظيم آتشين است. اين مادّه به معنى مدهوش شدن به خاطر شنيدن صداهاى شديد نيز آمده؛ و گاه به معنى هلاك شدن نيز استعمال مى ‌شود. اما بعضى از اهل لغت گفته ‌اند: كه موارد استعمال صاعقه سه گونه است: مرگ و عذاب و آتش. ولى ظاهرا همه موارد از لوازم آن معنى اصلى است.