«تقیّه» به معناى حقیقى آن، یک قانون شناخته شده عقلایى است. در تمام جنگ ها در طول تاریخ، مخفى کارى در برابر دشمن یکى از مهم ترین اصول مبارزه است. در صدر اسلام و در آن زمان که مسلمانان در اقلّیت بودند هنگامى که گرفتار چنگال دشمنان مى شدند عقائد خود را کتمان مى کردند تا بیهوده نیروهای خود را هدر ندهند. همانند داستان عمّار و پدرش؛ و در آیات متعدّدى از قرآن همچون ماجرای مؤمن آل فرعون، این مسأله مجاز شمرده شده است.