معنای واژه «سَماءْ»
منظور از واژه «سَماءْ» چیست؟
«سَماءْ» به گفته لغت شناسان به معنى چيزى است كه در بالا قرار گرفته؛ و لذا بعضى معتقدند جنبه نسبى دارد و لذا ممكن است يك شىء نسبت به شىء ديگر آسمان، و نسبت به شىء ثالث زمين باشد، و «اسم» نيز از همين مادّه مشتق شده؛ چرا كه اسم گذارى سبب بلندى و اهميّت مسمّى مىشود و در قرآن نیز به همین معنا به کار رفته است. «ابن منظور» نيز در «لسان العرب» مى گويد: «سُمُوّ» به معنى بلندى و علو است. بنابراين «سماء» تنها به معنى آسمان نيست؛ بلكه به معنى هرگونه بلندى و علو و ارتفاع است.