امام علی(ع) درباره يكي از آفات «طمع» می فرماید: «طمعكار در بند ذلت گرفتار است». طمع یعنی علاقه شديد به چيزى كه فوق استحقاق انسان است و غالباً در دست ديگران است و شخص طمعكار باید برای رسیدن به آن در مقابل دیگران خضوع كند و طناب ذلت بر گردن خويش نهد. علاوه بر اين، آنچه مورد طمع طمعكاران است در بسيارى از موارد دست يافتنى نيست و شخص طمعکار سرمايه عمر خود را بيهوده از دست داده و در پيشگاه خدا و انسان ها هیچ منزلتى ندارد.