امام علی(ع) در تبیین نقش زبان و کلام در تجلي «شخصیت انسان» می فرماید: «انسان زير زبان خود پنهان است»؛ زیرا سخن ترجمان عقل و دريچه اى به سوى روح آدمى است. از سویی برخی افراد ظاهری آراسته دارند اما همين كه سخن مى گويند شخصیت تو خالى آنها آشکار می شود، بر عكس افرادى ظاهرى آراسته ندارند، اماهمين كه سخن مى گويند انسان احساس مى كند شخص دانشمندی سخن می گوید. از این رو به فرموده امام علی(ع) بايستي كلام خود را بر عقل و معرفت عرضه كرد اگر رضاى خدا در آن است بر زبان جارى كند؛ وگرنه سكوت بهتر است.