«صفت» از ماده «وصف» در اصل به معناى ذكر خوبى ها و زيبائى هاى چيزى است، سپس به معنى گسترده ترى به هر گونه توصيف خوب و بد اطلاق شده است. همچنین در «لسان العرب» وصف كردن به معنى زينت كردن است، و صفت به معنى زينت آمده است. از سویی گاه به خادم و خادمه، «وصيف» و «وصيفه» گفته اند؛ زیرا در هنگام خرید و فروش غلام و كنيز، اوصاف و مزایای آنان را براى خريداران شرح مى دادند.