برخی، ایرادهایی بر قرارداد «مزارعه» گرفته اند، از جمله: 1. «مزارعه» تفاوتی با رباخوارى ندارد؛ در حالى كه تفاوت آنها بسيار روشن است، رباخوار هميشه سود معينى را دريافت مى کند؛ اما در «مزارعه» ممکن است سرمایه گزار، اصل سرمایه خود را از دست بدهد. 2. مى گويند قبول چنين قراردادی جامعه را دو قطبى ساخته و نظام ارباب و رعيتى را به دنبال دارد. این در حالی است که بايد ميان «ايرادات ماهوى و اساسى» به يك قانون با اشكالاتى كه از بد عمل كردن ناشى مى شود فرق گذاشت، چه بسيار قوانينى كه ذاتاً مفيد و سازنده اند، امّا با عملکرد بد، زیانبار و مخرّب مى شوند.