تشبیهى براى زندگى دنیوى

قرآن کریم ناپایدارى نعمت هاى دنیوى را به چه چیزى تشبیه کرده است؟

خداى متعال در آیات 45 و 46 سوره کهف، ضمن یک مثال بسیار زنده و گویا، ناپایدارى نعمت هاى جهان ماده را کاملا مجسّم کرده و آن را تشبیه به قطره هاى باران می کند که بوسیله آن دانه هاى درون زمین از دل خاک سر برمى دارند و رشد و نموّ می کنند آن چنان که سر بر سر هم مى گذارند و درهم فرو مى روند، ولى دیرى نمى پاید که بادهاى خزان، گرد و غبار مرگ بر سر آنها مى پاشد و چیزى نمى گذرد که آن گیاهان خرم و سرسبز، پژمرده و بى فروغ مى شوند. آری، پابرجاترین اموال در چند لحظه نابود می شود.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال الصادق (عليه السلام) :

وَدَّ مَنْ فِي الْقُبُورِ لَوْ أَنَّ لَهُ حَجَّةً وَاحِدَةً بِالدُّنْيَا وَ مَا فِيهَا

مردگان در گورهايشان آرزو مى کنند: کاش دنيا و آنچه در دنيا هست را داده و به جاى آن پاداش يک حج به آنها داده مى شد.

وسائل الشيعة: 11/110