فلاسفه اسلامى در عالم طبيعت «قسر دائم» و «قسر اكثرى» را محال و امرى ناشدنى مى دانند. «قسر دائم» آن است كه حقيقتى از حقايق هستى در دوره روزگارش از خواسته طبيعى خود محروم باشد. «قسر اكثرى» آن است كه طبيعت در اكثر دوره عمرش از اقتضاى ذاتى خود محروم باشد. اين نظريه فلسفى مى گويد: قسر انسانيَّت در عمر او محال است، چنان كه در بيشتر عمر او نيز محال خواهد بود. پس روزگارى خواهد آمد كه بشر از اسارت و بردگى حيوان صفتان رهايى يابد و در سايه مهر انسانها زيست كند و زندگى داشته باشد.