اولا: هادی بودن خدا مستلزم این نیست که همگان خواسته یا ناخواسته هدایت شوند؛ صرف هادی بودن خدا هدایت نمی آورد.
هدایت عمومی خداوند بصورت الهام خوبی ها و بدی ها به نفس و فطرت الهی انسان و اعطای عقل خدادادی و نشان دادن راه بواسطه انبیاء تحقق یافته است.
ثانیا: انسان دارای اراده و اختیار است و قرار نیست که خدا انسان را به اجبار و اکراه به سوی دین و ایمان و هدایت بکشاند.
ثالثا: آیات فراوانی از قرآن کریم برخلاف ادعای پلورالیست ها صریحا اکثریت مردم را بی ایمان و گمراه و اهل باطل و ناسپاس خوانده است.

کلمه «امام» و جمع آن «ائمّه» درست 12 بار در قرآن آمده است. واژه امام در قرآن به معنى لوح محفوظ، راه و جاده و همچنین كتاب تورات اطلاق شده است. گاه به معنای پيشوايان صالح و الهى و گاه پيشوايان كفر و ضلالت هم استعمال شده است و در يك مورد هم بر مفهوم جامعى كه امامان هدايت و ضلالت را شامل مى شود اطلاق گردیده است.