نورالدین ابوالحسن على بن ابى بکر بن سلیمان بن ابى بکر بن عمر بن صالح هیثمى مصرى شافعى (735 ـ 804 ق) یکى از مهم ترین محدثان، صحابه شناسان، سیره‌نویسان، و مورخان اهل سنت به شمار مى رود که کتاب هاى بزرگى را تدوین کرده است که مورد توجه همگان قرار گرفته است. او در قاهره متولد شد و در همان جا رشد کرد و وفات یافت.
حديث «اخوت» را قریب به هفتاد تن از علماى اهل سنت از جمله: ترمذى، نسائى، ابن ماجه، ابن عبدالله، ابن عساکر، طبرى، ابونعيم اصفهانى، هيثمى و... نقل نموده اند.
قالَ رسولُ اللّه صلّى اللّه عليه و آله :
يا فاطِمَةُ! کُلُّ عَيْنٍ باکِيَهٌ يَوْمَ الْقيامَةِ اِلاّ عَيْنٌ بَکَتْ عَلى مُصابِ الْحُسَينِ فَاِنِّها ضاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعيمِ الْجَنّةِ.
فاطمه جان !روز قيامت هر چشمى گريان است ؛ مگر چشمى که در مصيبت و عزاى حسين گريسته باشد، که آن چشم در قيامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى شود.
بحارالانوار، ج 44، ص 293