احکام «صید و ذباحه» از منظر فقه شيعه

فقه شیعه در مسئله «صید و ذباحه» چه احكامي را بيان كرده است؟

در بحث «صيد و ذباحه» حيوانات دو قسم اند: اول: حيواناتى كه ذاتاً ناپاك هستند و به هيچ وسيله اى نمى توان آنها را پاك نمود، مانند سگ و خوك. دوم: حيواناتى كه ذاتاً پاكند، مانند همه حيوانات غير از سگ و خوک. قسم دوم اگر بدون تزكيه شرعى بميرد هم نجس است و هم حرام، و اگر تزكيه شود پاك است؛ ولى گوشت آن در صورتى حلال است كه از حيوانات درنده و وحشى نباشد. از نظر شيعه اصل اولى در حيواناتى كه خون جهنده دارند اين است كه با مردن نجس شده و خوردن گوشت شان حرام مي شود.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ السجّادُ عليه السّلام :

اِنّى لَمْ اَذْکُرْ مَصْرَعَ بَنى فاطِمَةَ اِلاّ خَنَقَتْنى لِذلِکَ عَبْرَةٌ.

من هرگز شهادتِ فرزندان فاطمه عليها السّلام را به ياد نياوردم ، مگر آنکه بخاطر آن ، چشمانم اشکبار گشت .

بحارالانوار، ج 46، ص 109