نگاهي به مفهوم حقیقی و اصیل «شفاعت»

مفهوم حقیقی و اصیل «شفاعت» در منابع اسلامی چیست؟

«شفاعت» به معنی ضميمه شدن فرد برتر براى كمك به فرد ضعيف تر است. گاه شخص شفيع از موقعيّت خود استفاده می کند و نظر شخص صاحب قدرت را عوض مي كند یا از طريق نفوذ خود و با استفاده از مسائل عاطفى، مبانى فكرى او را درباره گناه مجرم تغییر می دهد که این معنی مورد قبول اسلام نیست. گاهي هم شخص شفاعت شونده به وسيله ارتباط با شفيع، خود را در وضع مطلوبى كه شايسته و مستحقّ بخشودگى است قرار می دهد كه اين معنا يك معناى منطقى، معقول و سازنده است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ رسولُ اللّه صلّى اللّه عليه و آله :

يا فاطِمَةُ! کُلُّ عَيْنٍ باکِيَهٌ يَوْمَ الْقيامَةِ اِلاّ عَيْنٌ بَکَتْ عَلى مُصابِ الْحُسَينِ فَاِنِّها ضاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعيمِ الْجَنّةِ.

فاطمه جان !روز قيامت هر چشمى گريان است ؛ مگر چشمى که در مصيبت و عزاى حسين گريسته باشد، که آن چشم در قيامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى شود.

بحارالانوار، ج 44، ص 293