الهيّون، «دعا» را نوعي فضولی نمودن در کار خدا مي دانند و آن را مخالف با روح تسليم و رضا می پندارند. در پاسخ می گوییم: گرچه خدا حکیم است و آنچه به صلاح بندگان است به آنها می دهد؛ ولی این عطاء الهی بر اساس شایستگی و لیاقت افراد است و دعا كنندگان واقعى ميزان اين شايستگى را در پرتو دعا بالا مى برند و به همان نسبت سهم بيشترى از آن مواهب خواهند گرفت.