طرفدارانِ «فرضيّه استعمارى مذهب» با استدال به آیات و روایات، ثروت را نكوهش و فقر را تمجید كرده و می گویند اسلام مخالف ثروت است؛ در حاليكه با دقت در همه آیات و روایات می بینیم که مال در آيه وصیت، «خیر» معرفی شده است و وقتي در راه صحیح مصرف شود باعث تقرب و پاداش است و ثروت نيز موهبت و امداد الهى است؛ اما منظور از فقرى كه مورد ستايش است، فقر به معناى سادگى در زندگى و مبارزه با تجمّل پرستى است. ضمن اینکه از معانى فقر، نياز به خداست، نه نياز به مال و ثروت. پس اسلام با اشرافیت مخالف است نه با فقری که باعث احساس نیاز به خدا شود.