«زهد»، به معناى بى ميلى است؛ در حالي كه افراد عوام، زهد را به معناى بيگانگى از دنيا و مظاهر مادّى معنی می کنند بر خلاف نگاه اسلام که می گوید زهد یعنی در عين برخوردارى از مال دنیا، اسير مال، جاه و مقام نشود؛ بنابراین از منظر اسلام فرد زاهد برای از دست دادن دنیا غصه نمی خورد و اسیر مال دنیا نمی باشد. پس فلسفه زهد این است که: اسیر دنیا نشود، از تجمل و اشرافیت دوري كند. آری زهد موجب امید و عدم حقارت نیازمندان می شود و اجرای عدالت و وظایف الهی بدون زهد ممکن نیست.