طبق آيه 56 سوره احزاب، خداوند و تمام فرشتگان بر پيامبر(ص) درود مى فرستند و به همه مؤمنان نیز دستور می دهد بر ایشان درود و سلام بفرستند. ذیل این آیه روايات بسيارى از طریق اهل سنت وارد شده كه اصحاب از پيامبر(ص) سؤال كردند: چگونه بر شما درود و صلوات بفرستيم؟ ایشان فرمود: بگویید «اللّهم صل على محمد و على آل محمد» و اين قرينه است بر اينكه صلوات و درود خدا و ملائكه نيز تعميم دارد یعنی همانطور که شامل پيامبر(ص) است، شامل «آل» او نیز مى شود.
در «صحيح بخارى» از ابوسعيد خدرى نقل شده است كه: «ما عرض كرديم اى رسول خدا! سلام بر تو معلوم است، چگونه صلوات بر تو بفرستيم؟ فرمود: «قُولُوا الّلهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ كَما صَلَّيْتَ على اِبْراهيمَ و آلِ اِبْراهيمَ وَ بارِكْ عَلى مُحَمَّد وَ عَلى آلِ مُحَمَّد كما بارَكْتَ على اِبْراهيمَ»؛ (بگوئيد خداوندا! درود بفرست بر محمّد بنده ات و رسولت؛ همان گونه كه درود بر ابراهيم و آل ابراهيم فرستادى و بركت بفرست بر محمّد و بر آل محمّد، آن گونه كه بركت فرستادى بر ابراهيم).

«صلات» هر گاه به خدا نسبت داده شود، به معنى فرستادن رحمت است، و هر گاه به فرشتگان و مؤمنان منسوب گردد به معنى طلب رحمت مى باشد. فرق میان «صَلُّوا» و «سَلِّمُوا» در این است که: «صَلُّوا» امر به طلب رحمت و درود فرستادن بر پیامبر است، اما «سَلِّمُوا»، یا به معنى تسلیم در برابر فرمان هاى پیامبر گرامى اسلام(ص) است، یا به معنى سلام فرستادن بر پیامبر(ص) مى باشد، که محتوایش تقاضاى سلامت پیامبر(ص) از پیشگاه خدا است.

هر کس این سوره را بخواند حضرت مسیح(ع) بر او درود مى فرستد و تا در دنیا زنده است، براى او استغفار مى کند و در قیامت رفیق او است و اگر در نمازهاى واجب و مستحب به آن ادامه دهد، خداوند او را در صف فرشتگان و پیامبران مرسل قرار مى دهد.

کسى که سوره انعام را قرائت کند هفتاد هزار فرشته که هنگام نزول سوره آن را بدرقه می کردند، به عدد هر آیه اى از این سوره، هر روز و شب بر او درود مى فرستند؛ و کسى که سه آیه اول آن را تلاوت کند، خداوند چهل هزار فرشته را موکّل او مى کند که ثواب عبادتى همانند عبادت آنها را تا روز قیامت براى او بنویسند؛ و اگر چهار رکعت نماز بخواند با سوره حمد و انعام و پس از قرائت نماز بگوید: «یا کَرِیمُ...» هر حاجتى از خدا طلب کند، خداوند به او خواهد داد.