«تحريف الشىء» به معناى كشاندن و كنار زدن و جابجا كردن آن از جايگاه خود به سويى ديگر است، كه از «حرف الشىء» به معناى كنار و گوشه آن اخذ شده است. خداوند مى‌فرمايد: «وَ مِنَ الْنَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللهَ عَلى حَرفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَ إِنْ اَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلى وَجْهِهِ»؛ (واز ميان مردم كسى است كه خدا را بر يك حال [وبدون عمل] مى‌پرستد، پس اگر خيرى به او برسد بدان اطمينان يابد، و چون بلايى بدو رسد روى برتابد)...

«تحريف» كه در لغت به معناى "كژ كردن و تبديل و تغيير دادن كلام از وضع و طرز و حالت اصلى" آمده است، كنشى ارادى و آگاهانه است كه از طرف باطل‌كيشان براى مقابله با حق‌مداران به دو گونه انجام مى‌پذيرد: 1. تحريف در ساختار گفتار؛ یا همان «تحريف لفظى». 2. تحريف در محتواى گفتار؛ یا به اصطلاح «تحريف معنوى».