«جهانى شدن» گر چه در عصر جديد به مراحل بالايى از بالندگى و شكوفايى علمى، اقتصادى و تكنولوژى رسيده است؛ ولى در همين روند طبيعى در حركت رو به رشد خود شاهد این است که قدرت هاى پيشرفته غربى و صاحبان شركت هاى بزرگ اقتصادى اين روند را در خدمت منافع خود گرفته و خود را بر اين فرايند تحميل كرده و حتى مسير حركت آن را منحرف نموده اند. پروژه «جهانى سازى آمريكايى» دقيقاً همان «آمريكايى سازى» و تحت سلطه قرار دادن كل جهان از سوى آمريكا است و امرى كاملاً متمايز با روند «جهانى شدن» است.

«جهانی شدن» و «جهانی سازی» در نگاه اسلام  دارای امتیازات خاصی است؛ در اسلام حکومت واحد جهانی، تحت رهبری شخصیت های برجسته دینی اداره می شود که تالی تلو معصومند، اما حکومت واحد جهانی پیشنهادی غرب، تحت نظر قدرتمندان و ستمگران است. همچنین از منظر اسلام، محور تمام امور در جامعه، خدا و احکام اوست، ولی در «جهانی شدن» غرب، قوانین موضوعه بشری محوریت دارد. از این رو حکومت جهانی مهدی(عج)، مشروعیت خود را از خدا دارد، در حالی که مشروعیت «جهانی شدن» در غرب، از ناحیه مردم است.