طرح مسأله «از خود بیگانگی» بستگی تام به تصویر مکاتب مختلف نسبت به حقیقت انسان و هویت او دارد. در بینش قرآنی که حقیقت انسان را روح جاودانه ای تشکیل می دهد که از خداوند نشأت گرفته و به سوی او بازمی گردد، انسان، هویت «از اویی» و «به سوی اویی» دارد. بنابراین شناخت دقیق انسان، بدون در نظر گرفتن رابطه او با خدا میسّر نیست. از این رو قرآن نسبت به غفلت از خود و سرسپردگی انسان به غیر خدا، هشدار داده و می فرماید: «مانند آنان نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا هم آنان را نسبت به خودشان دچار فراموشی کرد».