جوهرِ «ذكر» با گوهر «دعا» و «سؤال» تفاوت دارد. صرف توجه به خدا ذكر اوست گرچه خطاب يا انشائي همراه آن نباشد؛ البته خواندن خدا يا خواستن چيزي از او گرچه با ذكر همراه است؛ ليكن ممكن است ذكر محقق شود و خواندن يا خواستني آن را همراهي نكند. ذكر خدا گاهي به صورت دعا است و زماني به صورت وصف خداست. از اين جهت وسعت ذكر نسبت به دعا معلوم مي شود.