تنها چيزي كه انسان را به خدا نزديك مي كند، نزاهت و پاکی از دنياست؛ زيرا انسانِ متعلقِ به دنيا، به خدا نخواهد رسيد و هر چه انسان را از خدا باز مي دارد، دنياي اوست؛ خواه مال، خواه مقام و خواه حُب نفس باشد. خداوند پس از بيان عبادتهاي غسل، وضو و تيمم، مي فرمايد: راز اين دستور آن است كه شما طاهر شويد. تا انسان طاهر نشود به خدايي كه طيّب است نمي رسد. پس هر دستوري كه او معين مي كند چه دستور عبادي و چه دستور مالي - كه آن نیز به نوبه خود عبادي است - رازش همان طهارت ضمير است و اين طهارت، محبوب خداوند است.