انسان با صرف گفتن «لا إله إلا الله» به ملكوت آسمان وارد نمي‏ شود، مگر اينكه قولش را با عمل كامل كند؛ زيرا قول بي‏ عمل ناقص است. اين مسئله ما را به حكمت عبادت دعوت مي‏ كند. كسي كه به عالم ملكوت آشنا شد از آنجايي كه ملكوت يقين‏ آور است، ديگر مردد نيست و در هيچ امري شك ندارد. ترديد انسان به خاطر آن است كه به ملكوت راه پيدا نكرده، عبادتش صوري است و به حكمت عبادت نرسيده است. حكمت عبادت راه يافتن به ملكوت است و مشاهده ملكوت با يقين همراه است و خدا اين يقين را به افراد خاصي اعطا مي‏ كند نه همگان.