قرآن در برخی از آیات مسأله حيات و مرگ را يكى از نشانه های الهى دانسته و در بيشتر آیات از حيات و مرگ انسان سخن می گوید. از این رو می فرماید: «چگونه به خدا کفر می ورزید، در حالى که شما مردگان بودید، و او به شما زندگى بخشید؛ سپس مى میراند و بار دیگر زنده مى کند». در واقع پديده حيات و مرگ، مهمترين سند اثبات وجود خدا است. همچنین قرآن حیات و مرگ را دلیلی برای اثبات معاد، توحید و ... می داند. از این رو حضرت ابراهيم(ع) خطاب به نمرود می فرماید: «پروردگار من همان كسى است كه زنده مى ‌كند و مى‌ ميراند».