شیخ محمّد حسین اصفهانى نجفى در مدح ابوطالب، این چنین سروده است:« نور هدايت در سينه عموى مصطفى(ص) در عين اينکه مخفى است، در نهايت ظهور و آشکارى است. در باطن او حقيقت ايمان نهفته است و اين سرّى است که از درک ما دور است، ايمان درونى او را در جايگاهى قرار داده که جز مطهّرون به آن دسترسى ندارند، ايمان او به غيب، در درون ذات او مخفى است و آيات و نشانه هاى ايمان او ظهورى تام دارد».