«وصایت» در لغت به معناى عهد است. حال اگر متعلّق وصیّت معیّن گردد، بر همان مورد تعیین شده حمل مى شود، ولى در صورتى که مورد وصیّت معیّن نگردد حمل بر تمام مواردى که تعلّق وصیّت به آن ممکن است، مى شود. روایات «وصایت» همگى از قسم دوم است که مورد وصیّت مشخص نشده. در نتیجه وصیّت پیامبر(ص) بر مطلق شؤونات حضرت حمل می شود؛از جمله مسأله زعامت و امامت و حاکمیت بر مسلمین. چنانکه علامه بحرانى نیز به همین مسأله اشاره کرده است.