کمال الدين در باره ذکر فضائل اهل بيت(ع) در قرآن سروده: آنها «العروةُ الوثقى» هستند براى کسى که به آنها پناه بَرَد، فضايل آنها از طريق وحى و إنزال رسيده است، فضايلى در سوره هاى شورى و هل أتى و أحزاب که خواننده قرآن آنها را مى شناسد، آنها اهل بيت مصطفى(ص) هستند؛ لذا محبّت آنها بر مردم واجب شده است.
او در قصیده 42 بیتی خود می گوید: کسى که براى خدا شما را دوست ندارد از آتش و عذاب قبر نجات نمى یابد. به خاطر جدّ شما افلاک خلق شده است... کیست که در ولایت مثل على باشد، کسانى که بُغض وى در دل دارند، دیوانه اى بیش نیستند... سخن پیامبر(ص) که فرمود: «خدایا دوستداران او را دوست بدار»، ما را کافى است. روز غدیر همچون سیل به راه مى افتد و بر دشمنان قوى ما چیره مى شود... دو فرزندش دو ریحانه بهشتند.
راوندی در سروده اش در مدح اهل بیت(ع) به غدیر اشاره کرده و گفته: «... ألم یجعل رسول الله یوم الـ***ـغدیر علیّا الأعلى إماما...»؛ (... آیا پیامبر خدا در روز غدیر علىِ أعلى را امام قرار نداد؟!...).
قالَ الرّضا عليه السّلام :
يا دِعْبِلُ! اُحِبُّ اَنْ تُنْشِدَنى شِعْراً فَاِنَّ هذِهِ الا يّامَ اَيّامُ حُزْنٍ کانتْ عَلَينا اَهْلِ الْبَيْتِ عليهم السّلام .
اى دعبل ! دوست دارم که برايم شعرى بسرايى و بخوانى ، چرا که اين روزها (ايام عاشورا) روز اندوه و غمى است که بر ما خاندان رفته است .
جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 567