وى هبة الله بن موسى بن داود شیرازى مؤیّد فی الدین مى باشد. او در میان حاملان علم، کم نظیر، و در میان بزرگان علوم عربى از کاملترین افراد بوده است . او در شیراز حوالى سال (390) متولّد شد ، و در سال (470) در مصر وفات یافت . آثار علمى به یادگار مانده از وى، از مهارت زیاد او در مناظره و احتجاج ، و وسعت اطّلاع وى بر علوم دینى و مباحث پر ارج آن ، و مهارت در علم کتاب و سنّت ، و آگاهى او بر نکات دقیق آن دو حکایت مى کند.