امام علی(ع) با اشاره به ارتباط بین «شناخت عظمت خدا» و «کوچکی دنیا»، می فرماید: «عظمت آفريدگار نزد تو، مخلوق را در چشمت كوچك مى كند»، هم چنین امام(ع) کوچک شمردن هستی را یکی از صفات پرهیزکاران می داند و به خدا قسم ياد مي كند كه اگر همه جهان را به او بدهند، حاضر نيست پوست جويى را از دهان مورچه ای به ستم بيرون بكشد. دليل اين كلام امام(ع) همين است كه خدا را با عظمت فوق العاده اى شناخته و تمام دنيا در نظر او از پوست يك جو يا از برگ درختى كه در دهان ملخى باشد كوچك تر جلوه مى كند.