«محمد بن حنفیه» و نداشتن داعیه امامت

آیا «محمد بن حنفیه» پس از امام حسین(عليه السلام) داعیه امامت داشت؟

امام حسن مجتبی(ع) درباره امامت و خلافت نكاتي را به برادرش «محمد بن حنفيه» گوشزد نمود. ايشان فرمود: «بعد از من امام حسين(ع) به مقام امامت مي رسد و اين مقام، مخصوص آن حضرت است و قابل ارث نيست كه از پدر به فرزند به ارث برسد؛ بلكه موهبتي است الهي. مبادا در اين كار طمع كني و بگويي من هم فرزند علي(ع) و برادر حسن(ع) هستم پس من هم شايسته مقام امامتم». پس از اين سخنان و بيان اعتقادش درباره امام حسين(ع)، روشن شد كه ديگر محمد بن حنفيه ادعاي امامت ندارد.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال الصّادق عليه السّلام :

ما مِنْ اَحَدٍ قالَ فى الحُسَينِ شِعْراً فَبَکى وَ اَبکْى بِهِ اِلاّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنّةً وَ غَفَرَ لَهُ.

هيچ کس نيست که درباره حسين عليه السّلام شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آن که خداوند، بهشت را بر او واجب مى کند و او را مى آمرزد.

رجال شيخ طوسى ، ص 289