"بهاء" در "اقدس" می گوید: «نوشته شده است بر شما تجدید و تازه کردن اثاثیه خانه پس از گذشتن نوزده سال...».این حکم واقعاً عجیب است: زیرا آن اسبابی که در سر نوزده سال از هر جهت سالم و تمیز است، و یا آن لوازمی که نظایر آنها را نمی توان پیدا کرد و یا به سختی و زحمت تهیه می شود، برای چه آنها را تجدید و تبدیل کند؟! چقدر باید تفاوت قیمت مستعمل و نو بودن، و تفاوت بین دو قیمت خرید و فروش را بپردازد؟ و چند روز لازم است برای این کار از شغل و کار خود دست بردارد؟