امام علي(ع) درباره عامل هلاکت اقوام پیشین می فرماید: «آنها كه پيش از شما بودند تنها به جهت آرزوهاى طولانى و پنهان بودن و فراموش كردن سرآمد زندگيشان، گمراه و هلاك شدند، و اين طول امل و غفلت و بى خبرى از پايان زندگى، همچنان ادامه يافت تا مرگشان فرا رسيد. به هنگام مرگ عذرها پذيرفته نمى شود و درهاى توبه بسته مى شود». بنابراين سرچشمه هلاکت انسان، حُبّ دنيا، طول امل و فراموشى مرگ است.