پاسخ اجمالی:
«سُلالَة» (بر وزن عُصاره) به معنى چيزى است كه از ديگران گرفته شده باشد؛ این واژه در اصل به معنای کشیدن و برکندن با ملایمت است و به اشیائی اطلاق می شود که عصاره و خالص چیزی باشند. این که در قرآن می خوانیم خدا انسان را از سلاله‌اى از گل آفريد، يعنى از عصاره تصفيه شده آن آفرید. البته برخی معتقدند این تعبیر قرآنی به معنای این است که خداوند آدمی را از عصاره تمام خاک های زمین آفریده است.
پاسخ تفصیلی:
«سُلالَة» (بر وزن عُصاره) به معنى چيزى است كه از ديگران گرفته شده باشد؛ و خلاصه و عصاره آن محسوب مى شود و در اصل از «سَلَّ» (بر وزن حل) به معنى كشيدن و بر كندن توأم با ملايمت است؛ و در مورد كشيدن شمشير از غلاف نيز به كار مى رود. سپس به اشيائى اطلاق شده كه عصاره و خالص چيزى هستند.(1)
اينكه در آيات فوق مى خوانيم خداوند انسان را از سلاله اى از گل آفريد، يعنى از عصاره تصفيه شده آن؛ و بعضى گفته اند منظور از آن اين است كه آدم از عصاره تمام خاك هاى روى زمين آفريده شده - و به همين دليل آثار همه را در وجود خود خلاصه كرده است - و اطلاق «سليل» بر فرزند به خاطر آن است كه از عصاره وجود پدر و مادر حاصل مى شود.(2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.