آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

از منظر مفسرین دو واژه «ظلم» و «هضم» با یکدیگر تفاوت دارند. خداوند در وصف مومنان می فرماید: «آنها نه از ظلم مى ترسند و نه از نقصان حقشان». برخي از مفسرين گفته اند: ظلم يعني آنها در دادگاه عدل الهي هرگز بيم ندارند كه ستمى بر آنها شود و به خاطر گناه نكرده مؤاخذه شوند. هضم يعني آنان از نقصان ثوابشان وحشتى ندارند؛ چراكه پاداش آنها بى كم و كاست داده مى شود. هم چنین گفته اند: ظلم یعنی از نابودي كل حسناتشان بيم ندارند، و هضم يعني از نقصان مقدار كمى از حسنات خود نيز وحشت ندارند؛ زيرا حساب الهى دقيق است.

خداوند در آیه 112 سوره طه می فرماید: «وَ مَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصّالِحاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلايَخافُ ظُلْماً وَ لا هَضْماً»(1)؛ (امّا كسانى كه اعمال صالحى انجام دهند، در حالى كه ايمان دارند، آنها نه از ظلم و ستمى مى ترسند و نه از نقصان حقشان). مؤمنان صالح، در آن روز نه از ظلم مى ترسند، و نه از هضم.
بعضى از مفسّران گفته اند: ظلم اشاره به اين است كه آنها هرگز در دادگاه عدل الهی، بيم ندارند كه ستمى بر آنها شود و به خاطر گناهى كه انجام نداده اند مؤاخذه گردند، و هضم اشاره به آن است كه از نقصان ثوابشان نيز وحشتى ندارند؛ چرا كه مى دانند پاداش آنها بى كم و كاست داده مى شود.
از سویی برخی دیگر از مفسران احتمال داده اند: اوّلى اشاره به آن است كه از نابود شدن كل حسناتشان بيم ندارند، و دومى اشاره به آن است كه حتّى از نقصان مقدار كمى از آن نيز وحشتى به خود راه نمى دهند؛ چرا كه حساب الهى دقيق است.
اين احتمال نيز وجود دارد كه: اين مؤمنان صالح احتمالاً لغزش هايى نيز داشته اند، يقين دارند اين لغزش ها را بيش از آنچه هست درباره آنها نمى نويسند و از ثواب اعمال صالحشان نيز چيزى نمى كاهند.(2)