آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«تُصَعِّر» از ماده (صَعَر و بر وزن خطر)، نوعى بيمارى در شتر است که گردن خود را كج مى كند، پس از آن به هر روى گردانی اطلاق گردید. این تعبیر ممکن است بيانگر اين معنى باشد كه بدخلقى، در واقع نوعی بيمارى حيوانى است. امام صادق(ع) در تفسير آیه «وَلا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنّاسِ» مي فرمايند: «صورتت را از كسى كه با تو سخن مى گويد به عنوان توهين و استحفاف بر مگردان». از سويي، قرار گرفتن اين صفت در كنار تكبر، افراط در راه رفتن و سخن گفتن، نشان از رذيله ای است که سبب تنفّر همه مردم مى شود.

«تُصَعِّر» از ماده «صَعَر» (بر وزن خطر)، در اصل نوعى بيمارى است كه به شتر دست داده و گردن خود را كج مى كند، سپس به هر گونه روى گردانى اطلاق می شود، اين تعبير ممكن است بيانگر اين معنى باشد كه بدخلقى يك نوع بيمارى و شبيه كارهاى حيوانى است. و جالب اين كه نهى از اين كار، اختصاصی به مؤمنان ندارد بلكه شامل همه انسانها می شود، آیه مى فرمايد: «وَلا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنّاسِ» از سوی دیگر، قرار گرفتن اين صفت رذيله در كنار تكبر، افراط در راه رفتن و سخن گفتن، نشان از رذيله اى دارد كه سبب تنفّر همه مردم مى شود.
امام صادق(عليه السلام) در روايتى، در تفسير جمله «وَلا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنّاسِ» می فرمایند: «صورتت را از مردم بر مگردان و از كسى كه با تو سخن مى گويد به عنوان توهين و استحفاف صورت بر متاب».(1)،(2)