آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

مستحب است انسان دست خود را پس از دادن صدقه ببوسد. امام سجاد(ع) بعد از دادن چيزي به سائل، دست مباركش را مي ‏بوييد و مي ‏گفت: «اين دست به دست الهي رسيده»؛ چون خدا فرمود: «هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَأْخُذُ الصَّدَقاتِ». آنان كه اين شامه را دارند با بو كردنِ دست، نشانه دست الهي را استشمام مي كنند.

امام سجاد(سلام‏ الله‌ عليه) بعد از آنكه چيزي را به سائل مرحمت مي فرمود، دست مبارك را مي ‏بوييد و مي ‏گفت: اين دست به دست الهي رسيده؛ چون خدا فرمود: «هُوَ یَقْبَلُ التَّوْبَهَ عَنْ عِبادِهِ وَ یَاْخُذُ الصَّدَقاتِ»(1) آنان كه اين شامه را دارند، مي ‏توانند با بو كردنِ دست، نشانه دست الهي را استشمام كنند و جزو همين حكمتهاست آنچه گفته مي شود: بوي بهشت از فاصله هزار سال استشمام مي شود، گروهي آن را حس مي كنند و عده ‏اي [از آن] محرومند.(2)،(3)