آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«قَضْب» (بر وزن جَذْب) به گفته لسان العرب در اصل به معناى قطع است و به طورى كه جمعى از مفسّرين گفته اند: به معناى سبزى هايى است كه آنها را در نوبت هاى مختلف مى چينند. برخی هم آنرا ميوه هاى بوته اى مانند خیار و یا ريشه هاى گياهى مانند هويج معنا کرده اند.

قرآن کریم در آیات 27-28 سوره عبس به رویش گیاهان و میوه ها اشاره کرده و می فرماید: «فَأَنْبَتنا فيها حَبّاً - وَ عِنَباً وَ قضْبا» ؛ (و در آن دانه‏هاى فراوانى رويانديم- و انگور و سبزى بسيار!).
واژه «قَضْب» (بر وزن جَذْب) به گفته لسان العرب در اصل به معناى قطع است و به طورى كه جمعى از مفسّرين گفته اند: به معناى سبزى هايى است كه آنها را در نوبت هاى مختلف مى چينند.
و از ابن عباس نقل شده كه منظور از «قضب» در آيه فوق رُطَب است كه از درخت مى چينند، ولى با توجّه به اين كه در آيه بعد جداگانه به آن اشاره شده است اين تفسير بعيد به نظر مى رسد. بعضى نيز احتمال داده اند كه منظور از «قضب» ميوه هاى بوته اى مى باشد، مانند خيار و هندوانه، و يا ريشه هاى گياهى مانند هويج و كلم.(1)،(2)