آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«رَوح» (بر وزن لوح) به معناى نسيم خنك و همچنين مهربانى و رحمت آمده، و «رائحه» به معناى بو و «مروحه» به معناى بادزن همه از اين ريشه است. رَوح و رُوح در اصل به یک معنی است سپس رَوح به معنی رحمت آمده است؛ بخاطر اينكه هميشه به هنگام گشايش مشكلات، روح و جان تازه‏ اى به انسان دست مى‏ دهد.

در آیه 87 سوره یوسف می خوانیم: «وَ لا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكافِرُونَ» (1)؛ (و از رحمت خدا مايوس نشويد كه از رحمت خدا جز قوم كافر مايوس نمى‏ شوند).
«رَوح» (بر وزن لوح) به معناى نسيم خنك و همچنين مهربانى و رحمت آمده، و «رائحه» به معناى بو و «مروحه» به معناى بادزن همه از اين ريشه است.
راغب در مفردات مى‏ گويد: روح (بر وزن لوح) و روح (بر وزن نوح) هر دو در اصل به يك معنى است، و به معنى «جان» و «تنفس» است، سپس روح (بر وزن لوح) به رحمت و فرج آمده است؛ (بخاطر اينكه هميشه به هنگام گشايش مشكلات، روح و جان تازه‏ اى به انسان دست مى‏ دهد و نفس آزاد مى‏ كشد).(2)