آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

وى از قهرمانان شیعه بوده، احمد، ابن معین، ابوحاتم و دیگران او را توثیق نموده و مسلم و نویسندگان سنن اربعه احادیث وى را نقل کرده اند.

عمار بن معاویه یا ابن ابى معاویه که به او ابن خباب و گاهى ابن صالح دهنى بجلى کوفى گفته مى شود؛ کنیه او ابومعاویه است.
وى از قهرمانان شیعه بوده و در راه محبت و ارادت به آل محمّد(صلى الله علیه وآله)، اذیت و آزار فراوان کشیده است تا آنجا که بشر بن مروان پى پاهایش را به دلیل شیعه بودنش قطع کرد. او استاد سفیان بن عیینه، سفیان ثورى، شعبه، شریک و ابار بوده است و آنها از او حدیث گرفته و به آن استدلال کرده اند.
احمد، ابن معین، ابوحاتم و دیگران او را توثیق نموده اند.
مسلم و نویسندگان سنن اربعه احادیث وى را نقل کرده اند.
ذهبى وى را یاد کرده و آنچه را گفتیم، در شرح حالش آورده است. دو شرح حال براى او در کتاب میزان الاعتدال(1) ذکر کرده و به تشیع و وثاقت او تصریح نموده است. او با صراحت گفته است که غیر از عقیلى، کسى را که درباره او گفتوگویى داشته باشد سراغ ندارد، و در او جز تشیع، عیب دیگرى وجود ندارد.
احادیث او از ابوزبیر، در مورد حج را در صحیح مسلم مى توان ملاحظه کرد. وى در سال 133 از جهان رخت بر بست (خدا رحمتش کند).(2)