آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

عبدالملک بن اعين برادر زراره است. ابوحاتم گفته: از نظر حديث، صلاحيت قبول را دارد. ديگرى گفته: راستگو، ولى رافضى است. ابن عيينه مى گويد: عبدالملک براى ما حديث نقل مى کرد و رافضى بود. ابوحاتم گفته: او از شيعيان اصيل و در حديث، مورد قبول است.

عبدالملک بن اعین برادر زراره، حمران، بکیر، عبدالرحمن، ملک، موسى، ضریس و ام الاسود، است و همه آنان از بزرگان و گذشتگان (صالح) شیعه مى باشند. آنها به پیمانه پرى از خدمت به شریعت دست یافتند و داراى فرزندان صالح و پر برکتى شدند که همه بر همان مذهب و روش پدران خویش بودند.
اما عبدالملک؛ ذهبى در کتاب میزان الاعتدال(1) وى را نام برده و گفته است: عبدالملک بن اعین، از ابووائل و دیگران حدیث نقل مى کند.
ابوحاتم گفته است: از نظر حدیث، صلاحیت قبول را دارد.
ابن معین مى گوید: مهم نیست، گفته اش ارزش ندارد.
و دیگرى گفته است: راستگو، ولى رافضى است.
ابن عیینه مى گوید: عبدالملک براى ما حدیث نقل مى کرد، و رافضى بود.
ابوحاتم گفته است: او از شیعیان اصیل و در حدیث، مورد قبول است.
سفیان بن عیینه و سفیان ثورى از او حدیث نقل کرده اند و احادیث او را، همانند دیگران در کتاب خود نوشته اند.
ابن قیسرانى، در کتاب جمع بین رجال صحیحین، نیز وى را ذکر نموده و گفته است: عبدالملک بن اعین، برادر حمران، اهل کوفه و شیعه بود.
بنا بر نظر بخارى، وى در بخش توحید، از ابووائل حدیث نقل کرده است اما به نظر مسلم او در بخش ایمان، از وى حدیث نقل کرده است. و از نظر هر دو، سفیان بن عیینه از او حدیث نقل کرده است.
وى در عصر امام صادق(علیه السلام) از دنیا رفت. امام برایش دعا کرد و در دعا و درخواست مغفرت، با اصرار از خداوند براى او طلب رحمت نمود.
ابوجعفر ابن بابویه، نقل نموده که امام صادق(علیه السلام) همراه اصحابش، قبر وى را در مدینه زیارت کرد. «طُوبى لَهُ وَ حُسْنُ  مَآب»؛ (خوشا به حال او و حسن عاقبتى که کسب نمود).(2)