آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ابن حبّان، طاووس را عابد، فقيه و از بزرگان تابعين شمرده. اصحاب صحاح سته و ديگران به احاديثش استدلال کرده اند. احاديثى که او از ابن عباس، ابن عمر، ابوهريره و... نقل کرده در صحيح مسلم و بخارى موجود است. وي سال 106 از جهان رخت بربست.

ابو عبدالرحمان، طاووس بن کیسان خولانى همدانى يمانى از ايرانيان و يكى از چهره هاى بارز تابعان بوده است.(1)مادرِ او، از فارس است و پدرش از قبیله نمر بن قاسط مولى بجیر بن ریسان حمیرى است.
ابن حبّان او را عابد و فقیه و از بزرگان تابعین شمرده است.(2)
اهل سنت با قاطعیت او را از اسلاف شیعه شمرده اند. شهرستانى، در ملل و نحل، و ابن قتیبه در معارف، وى را از رجال شیعه دانسته اند.
اصحاب صحاح سته و دیگران به احادیثش استدلال کرده اند. مى توان احادیثى که او از ابن عباس، ابن عمر و ابوهریره نقل کرده است را در صحیح مسلم و صحیح بخارى ملاحظه نمود.
و در صحیح مسلم، احادیث او که از عایشه، زید بن ثابت، و عبداللّه بن عمرو نقل کرده است موجود است. از نظر بخارى (به تنهایى) زهرى از طاووس، حدیث نقل کرده است و از نظر مسلم (به تنهایى) عده اى از اعلام از وى حدیث نقل کرده اند.
وى در مکّه و در حالى که به حج رفته بود؛ یک روز پیش از روز ترویه (روز هفتم ماه ذى الحجه)، در سال 104 یا 106 از جهان رخت بربست. روز عظیمى بود، عبداللّه بن حسن بن امیرمؤمنان(علیه السلام) جنازه او را در میان ازدحام مردم به دوش کشید، ولى آن قدر جمعیت زیاد بود که عمامه از سرش افتاد و عبایش از پشت سر پاره شد.(3) و همچنین ابن دینار در باره اش گفته: هرگز کسى را مانند طاووس ندیدم.(4)