آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

يكى از دلايل صدق گفتار پيامبر اسلام(ص) بشاراتی است كه در كتب آسمانى پيشين آمده است. گر چه بسيارى از آنها بعدها حذف يا دگرگون شد؛ ولى اين نشانه ها و اشاره ها در آغاز اسلام کاملا در دسترس بوده به طورى كه قرآن مجيد كراراً بر آنها تكيه كرده و يهود و نصارى را به دقت در آنها دعوت مى كند. حتی آمدن گروهى از يهود به سرزمين مدينه به خاطر بشارت هايى بود كه در كتب خود درباره ظهور پيامبر اسلام(ص) خوانده بودند و عشق و آرزوى درك محضر او، آنها را وادار به ترك ديار و جلاى وطن نموده بود.

يكى از دلايلى كه براى صدق گفتار پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) مى توان اقامه كرد بشارات و اشاراتى است كه در كتب آسمانى پيشين آمده است گر چه بسيارى از اين بشارات در هاله اى از تعصب فرو رفته و در طول تحريفاتى كه در كتب آسمانى پيشين انجام يافته، حذف يا دگرگون شده است؛ ولى باز هم نشانه هاى فراوانى در اين زمينه در كتب موجود ساير مذاهب كه امروز در دست ما است به چشم مى خورد.
قرائن نشان مى دهد كه اين نشانه ها و اشاره ها در آغاز ظهور اسلام بيشتر از امروز در دسترس بوده به طورى كه قرآن مجيد كراراً بر آنها تكيه كرده و يهود و نصارى را به دقت در آنها دعوت مى كند. بدون شك اگر چنين چيزى وجود نداشت ممكن نبود قرآن با اين صراحت روى نشانه هاى فوق تكيه كند.
اين نكته نيز قابل توجه است كه طبق تصريح بسيارى از تواريخ، آمدن گروهى از يهود به سرزمين مدينه به خاطر بشارت هايى بود كه در كتب خود درباره ظهور پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) خوانده بودند و عشق و آرزوى درك محضر او، آنها را وادار به ترك ديار و جلاى وطن نموده و در مدينه سكنى كردند. و گرنه محيط حجاز عموماً و مدينه خصوصاً جاذبه چندانى براى زندگى مادى نداشت كه به خاطر تجارت يا زراعت و دامدارى آنجا را وطن خود انتخاب كند.
آنها خود را سزاواتر از ديگران براى پذيرش آئينى كه در انتظار او بودند مى دانستند، ولى بعد از ظهور اسلام و به خطر افتادن منافع نامشروع گروهى از آنان، مسأله تغيير شكل داد؛ و سرانجام به مقابله با پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) برخاستند، و اين معنا جاى تعجب نيست چنانكه نظير آن را در دوستى بسيارى از دوستان و پيوندهاى مودّت آميز گروهى از محبّان مشاهده مى كنيم.(1)