در جوامع غربی، «نوگرایی» با اصلاح گرایی دینی و گریز از دین و معنویت و نیز جدایی دین از زندگی و سیاست آغاز شد. لکن پس از طی چندین سده و عبور از بیراهه های «لیبرالیسم»، «سکولاریسم» و ... ثابت شد که «مدرنیسم» نمی تواند جایگزین مناسبی برای دین و گرایش های معنوی باشد. در واقع رواج مفاسد اخلاقی و جنسی، از هم پاشیدگی نظام خانواده و افزایش نوجوانان و جوانان خیابانی رانده شده از کانون خانواده و نظایر آن، از جمله رویدادهای ناگواری است که بر اثر بی توجّهی به دین و معنویت در جوامع غربی شکل گرفته است.