از آنجا که خداوند وجودى است بى نهایت، اگر کارى انجام دهد باید هدف او را در بیرون وجود او جستجو کنیم. او خلق نمى کند تا سودى کند، بلکه هدف او این است تا بر بندگان جُودى کند. او آفتابى است پرفروغ و بى انتها، بى آن که نیازى داشته باشد نورافشانى مى کند تا همگان از نور وجود او بهره مند شوند. این اقتضاى ذات بى انتها و پرفیض اوست که دست موجودات را گرفته و در مسیر تکامل به پیش مى برد.